Vreugde verwerken

Brief uit de hemel

Al enige tijd zijn de geachte concullega’s van het Apostolisch Genootschap actief met reclamespotjes op Radio 4.

Op één of andere manier weten zij mijn oor altijd wel te vangen. Ze stellen goede vragen. En die maken me benieuwd naar hun antwoorden. Zo vroeg vanmorgen een warme damesstem zich hardop af of zij haar rouw wel goed verwerkt had. Het lijkt me dat dit niet zo één, twee, drie te beantwoorden is. Het is niet zo dat je op een dag –na een verdrietig verlies – een brief uit de hemel krijgt, waarin wordt aangekondigd dat ‘u nu lang genoeg en naar tevredenheid heeft gerouwd en van verdere verplichtingen op dit gebied ontslagen bent’.

In die zin waren de oude volksgebruiken niet eens zo gek: daarin was voorgeschreven hoe lang en welke rouwkleuren je droeg voor welk familielid. Zo kon je aan iemands klederdracht zien voor wie hij/zij in de rouw was. Met de grote families van toen betekende het wel, dat je met het ouder worden haast niet meer uit de rouwkleuren kwam.

Rouw kan zwaar zijn en je verdriet kan groot zijn, maar je moet het niet problematiseren. ‘Rouw is een gezonde ziekte’, zei een maatschappelijk werker op Hoogstraat ooit relativerend, “rouw hoort onvermijdelijk bij het leven. De meesten komen er wel weer door heen”. Niet iedereen, en dan moet je goed op elkaar letten. Vaak is er dan meer aan de hand.

Paasbeste pakkie

Maar er rees ook iets kregeligs in me op naar aanleiding van dit radiospotje. ‘Daar gaan we weer!’, dacht ik,  ‘gaat het over geloven, dan gaat het dús over dood en rouw – hebben we nou niks anders –vrijers – blijers- om ons als kerken mee te identificeren?’

Wat denkt u van deze: ‘Goedemorgen, ik vraag mij af of ik mijn vréugde wel goed heb verwerkt?’ Heeft ú zich dat wel eens afgevraagd? Of is vreugde en blijdschap iets dat we als prettige bijkomstigheid in het leven ervaren en vervolgens weer overgaan tot de orde van de dag.

Willen we eigenlijk wel zien hoe mooi vreugde en blijdschap is en hoe bijzonder het is als je verheugd bent of vrolijk en onbekommerd? En besteden we er voldoende aandacht aan?
Waarom staat de kerk niet vol taart met Pasen en heeft niet iedereen zijn Paasbeste pakkie aan?

Hoe mooi is het om samen een nieuw begin te vieren? En hoe komt het dat we de tijd na Pinksteren de ‘Feestloze helft van het liturgisch jaar’ zijn gaan noemen? Kom óp nou! De Heer is opgestaan (wat je er ook bij denkt of voelt), er is een nieuw begin, de bomen worden groen, de knoppen staan op uitbarsten en wij noemen dit ‘feestloos’. Dan sla je de plank toch redelijk mis, lijkt me.

In de synagoge wordt er tenminste nog gedanst met de Torah als hij uit is en weer vanaf het begin gelezen gaat worden.

Gij zult genieten

En hoe doe ik dat privé met de mooie momenten die ik meemaak? Verwerk ik mijn vreugde en blijdschap voldoende?

Hoe vier ik dat? Nee, je hoeft niet bij elke gelegenheid de taart en de slingers tevoorschijn te halen. Je kunt ook gewoon even stilstaan en genieten – tevreden op de bank kruipen met een borrel en het moois nog eens door je heen laten gaan. Je kunt de moeite nemen om een paar mooie foto’s te maken van wat je vreugde wekte en die ook daadwerkelijk inlijsten of opplakken.

Of tegen je naaste zeggen dat je zo blij met hem of haar bent.

Of niet alles maar gewoon vinden en vooral zien hoe bijzonder de meeste dingen en mensen en gebeurtenissen om je heen zijn.

En als het in je manier van geloven zit dan kun je God danken voor het moois wat je overkomen is. Je kunt jezelf ook aanleren om aan het einde van iedere dag de kleine vreugdemomenten te oogsten. Dan zal je merken dat je dagen er anders uit gaan zien.

Leren genieten van kleine dingen en jezelf die kleine dingen af en toe cadeau doen opdat je weer even geniet, is minstens net zo’n belangrijke levensles als het leren verwerven van een eigen inkomen. Breng je kinderen vooral ook het elfde gebod bij : ‘gij zult genieten’.

Vreugde

Als je ‘je vreugde goed verwerkt’ dan zal je rouw misschien niet minder zijn, maar er staat meer tegenover. Het is als het ware je reservevoorraadje voor tijden van rouw en afscheid. Het bewust beleven van je vreugde en je blijdschap helpt om zwaardere tijden in je leven het hoofd te bieden.