God in de supermarkt

Op donderdagavond 16 januari ’25 nam ik deel aan de workshop “God in de Supermarkt”, geïnitieerd door de Diaconale commissie van de Geertekerk in Utrecht. Het team, vandaag vertegenwoordigd door Yvonne de Wijn en Samuel van Klinken, is ontstaan vanuit de gedachte dat ons eten invloed heeft op de natuur en onze leefomgeving. Hiervan willen zij ons meer bewust maken.

Samuel en Yvonne vragen de groep (ongeveer 35 man) eerst welke keuze we maken uit verschillende soorten kip die je in de supermarkt kunt kopen. De keuze loopt van een kiloknaller-variant voor 7 euro, de “scharrel” variant voor 12 euro, de vegetarische variant voor 14 euro en de bio variant voor 25 euro. Veel remonstranten eten vegetarisch, dus die variant was populair. De biologische variant werd weinig gekozen. Gevraagd naar de motivatie, antwoorden veel mensen (evenals ik) dat dit toch echt buiten hun budget valt. Dit wordt door de hele groep wel als een valide argument gezien. De hoge kosten van biologisch boeren (in vergelijking met landbouwindustrialisatie) worden wel als probleem gezien.

Zelfinzicht

Aansluitend mogen we de keuze maken welke belangen we in acht nemen als we keuzes maken: die van de producent, consument (jezelf dus), het dierenwelzijn of het milieu. Dit wordt niet echt uitgediept en dat kan ook eigenlijk niet; keuzes zijn immers individueel en daarover zijn de meningen even verschillend als dat er mensen in de zaal zijn. Het geeft wel zelfinzicht.

Voor mij was het volgende overzicht wel een eyeopener: in de wereld lijden 820 miljoen mensen honger; zij krijgen aantoonbaar te weinig voedsel binnen. Er wordt echter zoveel voedsel verspild, dat daarmee 12 miljard monden gevoed kunnen worden. Dus als we onze verspilling met 10% verminderen zouden mensen geen honger hoeven hebben…

Samuel en Yvonne confronteren ons vervolgens met een aantal voorbeelden van dingen die we weggooien terwijl ze nog best eetbaar zijn: iets wat een paar dagen over de datum is, een appel met een rotte plek, de steel van de broccoli. Gelukkig scoor ik hier redelijk goed – en zijn de mensen van de groep ook ontwapenend eerlijk.

De voedsel keten

Na de pauze discussiëren we in groepjes over de voedselketen: producent, consument, dierenwelzijn en effect op het milieu. Ik zat in het “producententeam” en leerde onder andere dat hoe meer inspanning in eerste instantie nodig is, hoe groter de kans is dat mensen (en kinderen) worden uitgebuit en dat elders in de wereld slavernij nog steeds bestaat (chocolade). Verder blijkt naast rundvlees ook kaas een zeer grote uitstoter van CO2 te zijn, veel meer dan kip en varkensvlees.

Takeaway

Takeaway van deze avond is voor mij dat er heel veel verschillende aspecten in de voedselketen ervoor zorgen dat het heel moeilijk is om de ideaalsituatie te bereiken, maar dat je nergens komt als je niet begint. Met name als we allemaal samen stappen zetten kunnen we uiteindelijk het verschil maken.
Samuel en Yvonne geven de workshop op een heel enthousiaste wijze, dirigeren de groep uitstekend (remonstranten zijn niet op hun mondje gevallen) en laten iedereen die een mening geeft volledig in hun waarde. Dat maakt dat ik naar huis ging met de overtuiging dat ik iets geleerd heb, zonder het gevoel van fatalisme wat mij vaak bekruipt als ik naar bijeenkomsten over dit soort onderwerpen ga. Zij die zich niet voor deze bijeenkomst hebben opgegeven hebben oprecht iets gemist!