Op jezelf teruggeworpen in de natoer en toch weer veilig thuis

Zonder duidelijk idee wat ik precies kon verwachten, maar wel met nieuwsgierigheid en een open blik, trok ik naar Dordrecht. Daar zou ik gaan kamperen op een natuurcamping op een eiland zonder elektriciteit. Helemaal back to basic dus, met De Leven Natoer. Een weekend in de natuur met ruimte voor elkaar, jezelf en goede gesprekken. Een gedeelte van de groep kende elkaar al, een gedeelte kende enkele mensen en een gedeelte kende nog helemaal niemand. Ik behoorde tot de laatste groep. Dat was een hele mooie ervaring, want iedereen stond open om nieuwe mensen te leren kennen. De nieuwe mensen werden snel opgenomen in de groep.

Terugblik uit de toekomst

Vrijdagavond begonnen we met een opdracht waarbij we voor onszelf een aantal babbelboxvragen beantwoordden over ons eigen leven. Daarna gingen we in tweetallen elkaar interviewen over ons leven, waarbij je als biograaf over je eigen leven verhaalde alsof je al tien jaar dood was. Dat hield in dat je in de derde persoon en in de verleden tijd over jezelf sprak. Best lastig, zeker omdat de toekomst ongewis is en je dus je fantasie moet aanspreken over wat er in jouw leven nog te gebeuren staat in de periode tussen het heden en je dood.

De vragen prikkelden ook tot reflectie over jezelf in relatie tot je omgeving en tot openheid over je kwetsbaarheden. In alle vrijheid, want niks was verplicht. Daarna hebben we nog tot diep in de nacht mooie gesprekken gevoerd over wat we allemaal wel en niet geloven, over verschillende tradities en over hoe we nu in het leven staan. Heel waardevol en leerzaam vond ik dat.

Wandelen met jezelf

De tweede dag stond in het teken van een wandeling van zo’n vijftien kilometer die in ieder geval voor een deel alleen, in stilte, afgelegd diende te worden. In je eentje word je teruggeworpen op jezelf waardoor je min of meer gedwongen wordt om na te denken over jezelf, je leven, je verleden, je toekomst en de keuzes die je maakte of nog te maken hebt. En om te genieten van alles wat de natuur te bieden heeft.
Af en toe kwam ik andere deelnemers tegen en liepen we een stukje samen op. Uiteindelijk kwamen we met de hele groep weer samen om op een terras lekker te eten en te drinken om met elkaar het/de leven te vieren.

In de avond gingen we weer terug naar de camping waar er tijd was voor ontspanning, spelletjes, een drankje en wederom goede gesprekken die uiteindelijk uitmondden in gesprekken over grote thema’s. Op zondagochtend ruimden we alles op en keerden we moe maar voldaan en met genoeg inzichten om te overdenken, weer huiswaarts. Ondanks het gebrek aan goede nachtrust en het feit dat ik tijdens de wandeling nogal verbrand ben, denk ik met een grote glimlach terug aan dit weekend. Er was heel veel ruimte en openheid, alles kon en mocht gezegd worden, maar niets hoefde. Het was een geweldige ervaring en ik heb een heleboel lieve, leuke mensen leren kennen en veel geleerd. Volgend jaar hopelijk weer!