5 juni 2018

Vertrouwen in dat wat is er altijd zal zijn #Houvast

Geschreven door Madelon Kapteijn
Remonstranten Antonio Doumas Vertrouwen in dat wat is er altijd zal zijn #Houvast

Als je besluit om lid te worden van de Remonstranten onderteken je de Beginselverklaring. Deze kan je als je dat wil aanvullen met een zelfgeschreven geloofsbelijdenis. Zeg maar een onderzoekje waarin je probeert te formuleren wat je gelooft en waarom je zo graag bij de Remonstranten wil horen. Negen jaar geleden deed Madelon Kapteijn dat. Als lid van de werkgroep eredienst vraagt zij zich – ter voorbereiding van de dienst van 27 mei – af hoe zij nu staat tegen over de woorden die ze destijds schreef. Is haar geloven veranderd? Zijn er andere accenten gelegd door de jaren heen?

Een weg gaan in verbondenheid

Negen jaar geleden, omstreeks deze tijd werd ik lid van de Remonstrantse Gemeente Utrecht. Ik heb toen deze tekst uitgesproken:

Ooit
Een weg gegaan
Tegen beter weten in
Nu open ik mij
In stille overgave
Verwonderd gedragen
Door wat is.

Verlegen ervaar ik warmte
In tijden van leegte
En weet:
Dit is goed!

De weg verder gaan
Uitziend naar wat komen gaat.
Delend in samenzijn
En verbondenheid
Mijn verlangen.

Warm stil vertrouwen

Nu, 9 jaar later, sta ik hier. Ik vraag mij af wat die jaren mij gebracht hebben. Natuurlijk, ik heb prachtige mensen leren kennen en fijne vriendschappen gesloten, ik heb wat te doen en ik zou het niet willen missen. Maar is mijn relatie met God voor mij anders geworden, wat heb ik geleerd? Geloof ik eigenlijk wel en wat dan? En al die ellende op de wereld, die vreselijke ziektes, hoe die te plaatsen onder het alziend oog van God die er zegt te zijn voor ieder mens?

Soms geloof ik niet, dan komt alles mij zo onzinnig voor. Waarom zou ik mijzelf zo voor de gek houden? Is dit geloof niet alleen maar gemakkelijk om het leven een doel te geven, en om ergens bij te horen? In gesprekken met anderen raak ik verstrikt in de redenen die ik aanvoer om mijzelf te verantwoorden. Ik hoor mijzelf praten, wie gelooft dit nog in deze tijd? En waarom zouden ze mij geloven?

En toch…. Het is er! Steeds, diep in mij het weten van jawat eigenlijk? Het weten: warm stil vertrouwen in dat wat is er altijd zal zijn!

 

Gerelateerd