5 februari 2020

Zij dragen het licht voor zich uit

Geschreven door Marianne van Waveren-Kemp
Inspiratie Myriam Zilles via Pixabay Zij dragen het licht voor zich uit

Zij dragen het licht voor zich uit

Muziek: H.M. van der Maten

zingt de gemeente in de Geertekerk terwijl de kinderen in een lange optocht met een kaars voorop, de kerk verlaten om naar hun verteluur te gaan.

‘Wat is dat?’, dacht ik, toen ik het voor het eerst meemaakte. Is dat een lied, die ene regel op een stille melodie? Die regel die steeds herhaald wordt tot de kinderen uit het zicht zijn. Zij dragen het licht voor zich uit. Ja, dat was waar.  En toen bleven die melodie en die tekst almaar in mijn hoofd rondzingen, af en aan, dagen en weken. En ik vond ze steeds mooier.

Zij dragen het licht….

De kinderen doen het zelf, we kunnen het ze rustig toevertrouwen het licht te dragen. Het voelt als een soort van overgave aan de kinderen. Ze kunnen het, ze zullen het doen, nu en in de toekomst.

Voor zich uit…

Ze zullen het licht niet verstoppen, maar het vrijuit laten schijnen. Ze zullen zich er door laten leiden. Bescheiden volgen ze het licht, de kleintjes zien het de groten doen en volgen als vanzelf.

Het licht

De Universiteit Utrecht heeft, zoals alle Utrechters wel weten, een prachtige wapenspreuk met licht: Sol Iustitiae Illustra Nos. Zon der Gerechtigheid, verlicht ons. Gerechtigheid is toch net wat meer dan recht? Het algemene recht, verpersoonlijkt, met aandacht voor omstandigheden, voor de behoeften van een individuele mens. En Vrouwe Justitia draagt, behalve die blinddoek, vanouds een hoorn des overvloeds. Nederland mag misschien wel wat royaler zijn.

Bij ‘licht’ neurie ik ook vanzelf het adventslied Licht in onze ogen, redder uit de nacht, geldt uw mededogen nog wie u verwacht? (Liedboek, Amsterdam 2013, lied 463). Zingen over een machteloze die stierf aan het kruis, en van zijn verhaal verwachten we nog steeds licht in de nacht en mededogen.

Of ik denk aan het lied dat we zingen in de stille tijd voor Pasen Als alles duister is, ontsteek dan een lichtend vuur dat nooit meer dooft, een vuur dat nooit meer dooft.. (Liedboek, 598).

Ze dragen het licht voor zich uit. Ik hoop dat wij volwassenen niet in hun licht staan.

Gerelateerd