22 maart 2023

Voor wie we vlaggen

Geschreven door Ida Rombach

In Overijssel waar Ik een vakantiehuisje heb, werd ik de laatste maanden hartelijk verwelkomd door honderden blauw, wit, rode vrolijk wapperende vlaggen. Ik raakte er aan gewend, het leek tenslotte wel op de nationale driekleur. Rood, wit blauw wappert blijkbaar alleen op Konings- en Bevrijdingsdag, onze nieuwe vlag leek het blauw wit rood van de boer in nood en met hem een stoet van mensen die zich ook niet gehoord en gezien weten. Op 16 maart na de overweldigende verkiezingsoverwinning van de BBB draaiden veel boeren hun nationale driekleur weer om. Rood, wit blauw werd de winnaarsvlag, alleen de winnende partij stak de nationale driekleur uit. Wat wilden ze daarmee zeggen, wat wil dat zeggen? Dat de BBB het land had gered, dat de nationale eenheid was hersteld, of dat de democratie had gezegevierd? Voor wie werd de rood, wit blauwe vlag opnieuw gehesen en misschien ook voor wie niet? 

Dat alles woelde door mijn hoofd, samen met dat granieten eigen gelijk van ieders eigen feiten dat Nederland zo uit elkaar drijft. Mijn gedachten dwaalden naar de dienst van 12 maart, waar Claartje Kruijff preekte over bidden. Wat vind ik dat altijd maar een lastig onderwerp. Bidden, aanbidden, een hogere macht vragen in te grijpen, hoe zinvol is dat. Daarom schuif ik bidden vaak van me af en denk er maar niet teveel over na. De preek wees me een pad, dat me niet zo was opgevallen en er viel een kwartje. Er kwamen kanten naar voren, die ik misschien wel wist, maar waaraan ik geen ‘actieve herinnering ’ meer had: ‘Bidden is niet geloof gebonden, bidden is een moment van rust en bezinning in én samen met de wereld waarvan we deel uitmaken. Bidden doe je met gevoel en niet met verstand; bidden wakkert je hoop aan, je liefde en je medemenselijkheid. Door samen te bidden (in gedachten of in werkelijkheid) voel je dat je draagt en wordt gedragen’. Ik voelde me door de preek gedragen. 

Een ander overtuigen, door jouw opvatting verstandig toe te lichten, is niet onbelangrijk, je kunt er veel ellende mee voorkomen. Maar het werkt alleen als je hem/haar/hen ziet staan, je met hem verbonden en je medeverantwoordelijk voelt voor zijn welzijn. Immers eerst komt de liefde dan komt de ratio. In gebed kun je stilstaan bij de liefde, de verbinding van jouw leven met het leven om je heen en hoe je dat met anderen deelt. Het is geen de plek voor feiten en argumenten, maar voor inkeer naar de essentie van leven. De feiten komen daarna. Het verstand dient de liefde, niet andersom. En dat is ook in de politiek een aandachtspunt.

Gerelateerd