Op doorreis

“Men bevindt zich in het leven zoals een reiziger die halt houdt in een herberg”, Shantideva.

Er komen steeds meer spullen mijn huis binnen. Spullen uit andermans leven, uit een ander leven. Een leven dat niet meer ìs. Elk voorwerp draagt een langer of korter verhaal met zich mee. Het ene voorwerp is prominent aanwezig, een ander ligt stilletjes te wachten tot het opnieuw verplaatst wordt. Of ik het niet te veel vind, al die oude spullen die het huis binnenkomen?

Spullen

Nee hoor, ik heb het gevoel dat ze op doorreis zijn. Toen waren ze in dàt leven, nu in mijn leven en straks – later of al gauw – weer in andermans leven. Door me er niet tegen te verzetten, de tijdelijkheid te zien, kan ik er vrede mee hebben dat die spullen hier een poosje zijn. Waarbij tijdelijk een begrip is met een variabele lengte.

Er komen steeds meer mensen het land binnen. Mensen uit een ander land, uit een andere cultuur, met een eigen leven dat ze ontnomen is. Elk mens draagt een verhaal met zich mee, korter of langer met meer of minder vertelbare details. De ene mens is prominent aanwezig, de ander stil en gelaten in afwachting van een volgende verplaatsing.

Maar ook wij

Vinden we het teveel, al die mensen die hier komen wonen, komen leven? Wat gebeurt er als we inzien dat zij, -net als wij-, op doorreis zijn? Dat niet alleen zij, maar ook wij, hier tijdelijk zijn, voor korter of langer? Voedt dat onze verdraagzaamheid, onze verbondenheid?

Trump

Er komen steeds meer gedachten binnen. Gedachten over op doorreis-zijn. Wat gebeurt er als we inzien dat niet alleen spullen maar ook àlle mensen op doorreis zijn? Dat we soms hier, soms daar zijn, op die plek, in dat stuk van ons leven, van onze ontwikkeling. Dat niks voor altijd is. Toen acht jaar geleden Obama kwam en we dachten ‘voor altijd’, geloofden we misschien dat het allemaal goed zou komen. Maar ook hij was op doorreis in het Witte Huis. Net zoals Trump dat ook zal zijn. Wat doet het zien van die tijdelijkheid met ons toekomstbeeld?

Op doorreis

Ook ik ben op doorreis. In dit land, hier, in dit stuk van mijn leven, nu bij deze kerk. Tijdelijk-verblijf hier, waarbij ‘tijdelijk’ een flexibele lengte heeft. Beangstigend? Voor het geval dat ‘kort’ betekent? Misschien, maar het inzicht dat ik hier in dit leven ben ‘als reiziger die halt houdt in een herberg’ spoort me aan om elke dag te oefenen in het omgaan met de tijdelijkheid van spullen en mensen, met het op-doorreis-zijn.