Maarten wenst u de allerbeste problemen

Ik heb het sprookje van Roodkapje herschreven. Komt ‘ie: Er was eens een meisje dat Roodkapje heet. Op een dag vraagt haar moeder of ze haar zieke grootmoeder, die in een huisje diep in het bos woont, een mand met gezonde en lekkere producten wil brengen. Roodkapje houdt erg veel van grootmoeder dus wil ze het natuurlijk meteen gaan doen. Roodkapjes moeder maant haar dochter op weg naar grootmoeder netjes op het pad te blijven.

Dat doet Roodkapje. Wel besluit ze onderweg nog wat bloemen te plukken voor haar grootmoeder. Niet veel later komt ze bij grootmoeder aan, geeft haar de bloemen en de mand met lekkere dingen. Grootmoeder zegt: ach, lieve kind! Hoe heten die bloemen? Dat moet je mij niet vragen, zegt Roodkapje, gewoon bloemen. Ik denk het ook, zegt grootmoeder. En ze leefden nog lang en gelukkig.

Of een andere verhaallijn

Misschien zegt u: goed verhaal, lekker kort. Dan wens ik u nog een fijne avond en een etensmaal met spekjes of zo, om met ds. Gremdaat te spreken. Waarschijnlijk niet.

Er is gelukkig ook de dichter tegen de gebroeders Grimm aanschurkende variant. Met de in Bennekom gesignaleerde wolf. Zonder referendum worden grootmoeder en dan ook nog eens kleindochter opgegeten. De tragedie stapelt zich op – ‘oma wat heeft u een lange neus’… ‘dat zei Poetin ook al’. De jager snijdt zonder raadpleging van het donorregister de wolf open… die belandt dit keer niet in de put…

Ook een held volgt graag een vaste route

Kortom u wilt een verhaal met problemen die overwonnen worden. Uw voorkeur ligt wel in lijn met de archetypische mythologie. In ‘The Hero with a Thousand Faces’ uit 1949 schrijft Joseph Campbell erover: heldenverhalen van alle tijden en plaatsen volgen eenzelfde stramien. Ds. Florus legt het uit, omdat we in de Geertekerk in de aanloop naar Goede Vrijdag en Pasen zes zondagen aan deze thematiek besteden. We hebben de eerste met ‘de steen in de vijver’ al gehad: opeens gebeurt er iets dat later het begin van jouw heldenverhaal blijkt. De komende weken worden we Wonderland ingezogen, waar we helpers ontmoeten, draken verslaan, nieuwe krachten ontdekken, het probleem overwinnen. Om uiteindelijk – misschien wel het mooiste – als nieuwe mensen terug te keren naar de gewone wereld. En dan, vroeger of later, begint het hele gebeuren weer opnieuw.

Geluk is….

Je krijgt nooit een leven zonder problemen, schrijft Mark Manson in The Subtle art of Not Giving a F*ck, (ook in het Nederlands beschikbaar) maar door stomme problemen op te lossen en betere waarden te kiezen, krijg je wel betere problemen. De oplossingen van de problemen van vandaag vormen de basis voor de problemen van morgen. “Geluk is het vinden van de problemen die je leuk vindt om op te lossen.” Ik wens u de allerbeste problemen!

Meer van de film dan van de woorden? Kijk dan naar de documentaire Finding Joe over het werk van Joseph Campbell.

https://youtu.be/OkIb2FKEoVM?t=16s