Jezus’ stem

Op wie zou Jezus gestemd hebben als hij – net als ik vanochtend – in het stemhokje had gestaan? Hoe kom je er op om die vraag te stellen zal u denken. Nou dat kan ik u uitleggen. Als grachtengordelbewoner van de Utrechtse binnenstad was de meest nabijgelegen stemlocatie het Catharijneconvent, vlak bij me om de hoek. Op de plek waar ik onder toeziend oog van extra aangetrokken vrijwilligers mijn handen moest ontsmetten voordat ik mijn stempas moest inleveren was een ijverige medewerker van het museum druk bezig met het positioneren van een levensgrote afbeelding van de kleine Jezus die in een soepele lotushouding me naar ik aanvankelijk meende vriendelijk lachend en uitnodigend aankijkt. “Ja, we moeten toch ook wat reclame maken”, zei de man in kwestie. Ja, logisch dacht ik, maar een paar passen verder in het stemhokje voelde ik de ogen van de toekomstige verlosser ongemakkelijk in mijn rug prikken. Wat zou hij vinden van mijn keuze met het rode potlood.

Met die lastige vraag keerde ik terug naar huis waar ik om het feest van de democratie te vieren een appeltaartje van Appie uit de bonus had aangesneden. Een ongewild gewetensonderzoek werd in gang gezet.

Eerst nog dacht dat ik me er wel van af kon maken. In de tijd van Jezus was er geen parlementaire democratie met 37 partijen die zich een weg naar het parlement vochten. Dus onmogelijk de vraag te beantwoorden. Maar, zo drong het besef zich op, hij was toch wel een man met ideeën en standpunten, soms zelfs heel uitgesproken. Dus de vraag in welke richting zijn politieke voorkeur uit zou gaan, was zo gek nog niet. Alle voormannen en vrouwen die in deze verkiezingen een rol speelden trokken aan mijn ogen voorbij. Met wie zou Jezus zich verwant voelen? Van sommige partijen is het duidelijk dat zijzelf zich graag in zijn gezelschap ophouden. Je beroepen op een christelijke grondslag staat echter niet een op een garant voor de stem van Jezus, dacht ik zo. Wat dan? Steunt hij het leiderschap in crisistijden zoals de VVD dat in Rutte belichaamd ziet? De dierenpartij wellicht als man die zich in zijn jeugd omringd wist door de os, de ezel en schapen. Of zou hij Sigrid stemmen om nou eindelijk eens vrouw de kans te geven het land te besturen? Of gaat Jezus beter hand in hand met Lilian en Lilianne om op te komen voor de minst bedeelden in onze samenleving? Staat hij achter Jesse om het klimaat te redden? Ik zie hem nog niet een, twee, drie achter de populisten staan die groepen buitensluiten. Dat valt niet goed te rijmen met zijn mededogen voor de buitenstaanders en verschoppelingen. Heeft hij misschien voorkeur voor een van de kleine of nieuwe partijen die opkomen voor idealen die uit het zicht geraakt of vergeten zijn. En wat ook nog kan is dat hij niet zou gaan stemmen, uit onvrede of doordat hij door de bomen het bos niet meer ziet. Het blijft gissen en speculeren.

Zelf heb ik lang getwijfeld wat ik zou doen. Tot op het laatste moment wist ik niet welke keuze ik moest maken. En aan de vraag wat Jezus gestemd zou hebben had ik achteraf niets. Ik besefte dat het affiche dat plots opdook in het stemlokaal misschien toch wel een rol heeft gespeeld, maar anders dan ik aanvankelijk dacht. Die priemende ogen die ik meende te voelen waren waarschijnlijk niet die van Jezus, maar van mezelf. Mijn eigen geweten dwong me tot een keuze: strategisch stemmen of volg je hart. En die afgewende blik van de kleine mediterende Jezus op het affiche? Die zei niet veel, behalve misschien: doe wat je doen moet.