Better to build a long table than a higher fence 

‘Verleng je tafel in plaats van je hek te verhogen’, Claartje Kruijff gaf mij in haar boek ‘Een God die in mij gelooft‘ deze inspirerende woorden mee. Als een liedje dat in je hoofd blijft hangen deint het vrolijk met me mee. Misschien leuk voor een Remo T-shirt. 

Het fijne van het boek van Claartje is, vind ik, dat ze geloof en zin zonder oppervlakkig te zijn praktisch en laagdrempelig weet te maken in mijn persoonlijke leven en voor ons als remonstranten. Neem nou het gat in onze ziel, dat geen ander kan vullen. Het gevoel van eenzaamheid, dat we ons ten diepste alleen voelen, wie herkent dat niet. Wat is er niet over geschreven, gezongen, geschilderd. 

Ik herinner me dat ik ooit een boek las, waarin een zoon zijn streng gelovige vader vroeg waarom mensen alcoholist worden. Dat komt, zei de vader doordat ze HET GELOOF missen. Ze voelen een grote leegte in hun ziel. Wij voelen dat niet, want onze ziel is vervuld. Ik herinner me dat me dat aan het denken zette. Ik vond het nogal een oordeel en misschien dat ik sindsdien een beetje allergisch was voor het gat in de ziel. 

Het gat waar Claartje over schrijft, is dynamischer, dat raakt me, hier kan ik wat mee. Het gat is een opening om vertrouwen te ontvangen en te geven. Om hoop en liefde te delen. Met een open blik anderen te ontmoeten, er te zijn. Voor mij viel er een kwartje, ook in combinatie met ‘verleng je tafel in plaats van je hek te verhogen. Voor iedereen is er een plaats aan tafel. 

Het gaat niet vanzelf. Voordat je het weet, metsel je de opening dicht met je eigen allerbeste geloof en de overtuiging dat alleen zij (in jouw ogen) de leegte in hun ziel voelen. Werk aan de winkel, oefening baart kunst. En als gemeenschap kunnen we nog meer. Dus remonstranten ‘op de barricaden’ met eettafels waarvoor iedereen plek is. Laat van ons horen!