Eén woord om te bezinnen

Advent is van oudsher een periode van bezinning. Een eenvoudige manier om je bezinning tijdens de adventstijd richting te geven is ‘lopen met een woord’. Afgelopen zondag begonnen we de adventsperiode in de kerk. Uit de beide Schriftlezingen dook het woord ‘eenvoud’ als gidswoord op.

In gesprek met jouw woord

Dat bracht mij op het idee om iedereen een woord mee te geven om met zich mee te dragen tijdens de adventsperiode. Ik zorgde voor een serie bezinningswoorden, die ik op kleine briefjes geprint had. Deze briefjes gingen – met de beschreven kant naar beneden – rond en ieder, die dat wilde, mocht er een pakken. Het toeval bepaalt welk woord zich bij je voegt.

Zo’n woord kun je in je broekzak stoppen of in het hoesje van je telefoon, of je zet het thuis op een plek waar je het vaak tegenkomt. Het is een woord om bij te associëren, om mee in dialoog te gaan of om bij te tekenen, schilderen of muziek te maken. Of er eenvoudigweg mee rond te lopen en te zien wat er gebeurt. En als het je ergert kun je onderzoeken waarom het je ergert. Daarna kun je je afvragen wat er voor jou van waarde is, als dit je zo ergert.

Werken aan een woord

Ik heb gevraagd of iedereen me wil mailen met zijn of haar ervaringen met dit woord. Ik wil er iets mee doen in de Kerstdienst op 25 december. En als je daar een goeie suggestie voor hebt dan hoor ik dat ook graag.

Mocht je als lezer nu denken: oei! kans gemist, dat wil ik ook wel – stuur me dan even een berichtje alwieringa@icloud.com – dan trek ik een woord voor je. Er zijn er nog genoeg over. En dan kun je er mee aan de slag.