UMA-Kamerorkest

UMA Kamerorkest staat voor Utrechtse Muziek Academie. Het Kamerorkest bestaat uit enthousiaste amateurmusici. Het orkest speelt onder leiding van dirigent Marco Bons.

Programma

• Henri Duparc, Aux étoiles
  De stijl van Duparcs muziek is enerzijds een schoolvoorbeeld van de Frans-romantische traditie, anderzijds dankzij de toonschilderingen en het coloriet tevens vooruitblikkend op het impressionisme en de modernere stromingen. Aux étoiles is een van de drie delen van zijn Poème nocturne. De andere twee delen zijn verloren gegaan.Het Poème was bedoeld als een soort oefening voor een groter orkestwerk, dat echter nooit tot stand kwam. In 1910 heeft Duparc het werk bewerkt en deze orkestversie werd in 1911 uitgegeven. Het werk is een kleine nocturne en begint rustig met sordino strijkers in octaven met de hoorns. Het melodische materiaal wordt spaarzaam gebruikt.
• Camille Saint Saëns, Celloconcert no. 2, solist: Anton M. Spronk
  Het eerste celloconcert van Saint Saëns is bekender, maar het tweede heeft een fijnere orkestbegeleiding en daarom hebben we voor het tweede gekozen. Het werd geschreven voor de Nederlandse cellist Joseph Hollman. Het werk heeft twee delen. Het eerste deel (Allegro moderato e maestoso) is in sonatevorm. Het eindigt met chromatische figuren, net zoals het eerste celloconcert. Het tweede deel (Andante sostenuto) is een gebed in drie delen. Eerst een moto perpetuo, gevolgd door een abrupte cadens die herinnert aan het eerste deel, en sluit af met een coda.
• Georges Bizet, Symfonie in C
  Deze symfonie is tamelijk bekend, en dat zou je misschien niet verwachten van een jeugdwerk. Hij was toen 17. En hij was een wonderkind. Vanaf zijn negende al naar het concervatorium. Bizet was leerling van Gounod. Het was een aparte relatie. Qua muziek was alles in orde, doch op het menselijke vlak liepen de gemoederen vaak hoog op. De jonge Bizet had de symfonie in C gehoord van zijn leermeester Gounod. Bizet besloot op zijn beurt eveneens een symfonie in C te componeren.Ondanks bepaalde overeenkomsten tussen beide werken, bijvoorbeeld de klassieke opbouw, verraad het stuk van Bizet reeds zijn grote talenten als toondichter. Bizet wilde op dat moment de strijd niet aangaan en verborg het werk. Het werd voor het eerst uitgevoerd in 1935 toen het werd herontdekt. Vier delen: 1. Allegro vivo, 2. Adagio, 3. Scherzo: Allegro vivace, 4. Finale: Allegro vivace

Kaarten

Kaarten zijn te koop aan de zaal of te bestellen via de website van het kamerorkest