Toevallige verbindingen

Het is de dag dat het interview voor de Geertebrief plaatsvindt. Altijd weer een bijzonder moment, omdat ik vaak mensen ontmoet die ik nog niet eerder heb gesproken. Deze keer is als thema voor de Geertebrief ‘Troost’ gekozen’. ’s Ochtends stap ik voor mijn werk op de fiets. Ik toets het adres van mijn bestemming in: ‘Troosterhof…’ Toeval? In ieder geval duik ik tijdens mijn fietsrit al helemaal in het thema van dit nummer. Hoe zal ik dit interview aanvangen? Wat zegt het thema troost mij? Hoe geef ik het verhaal vorm? Zou muziek als kapstok voor dit gesprek kunnen fungeren? In gedachten keer ik ook terug naar een eerder interview voor de Geertebrief over het thema ‘Focus.’ Op de weg terug passeer ik een café met een identieke naam. Toeval? Of is mijn aandacht daar toevallig op gericht en komt het daarom op je pad?

Verbinding

Later op de dag fiets ik de straat in, waar het interview met een nieuw lid van de Geertekerk plaats zal vinden. Een plek van herkenning. Het is de straat, waar mijn vrouw (toevallig op de dag van het interview jarig) woonde in de tijd van onze ontmoeting en waar we samen op één van onze eerste avonden de muziek van Anthony en the Johnsons beluisteren. Een verbindend, breekbaar en waardevol moment in ons leven.

Hallelujah

Na een aanloop – waar opmerkelijk genoeg ontzettend veel overeenkomsten tussen ons naar voren komen – duik ik met de geïnterviewde in zijn troostmuziek. Ik ben met stomheid geslagen, als deze woorden uit zijn mond komen: ‘Voor mij is Hallelujah van Jeff Buckley het meest troostende nummer. Er is ook een prachtige versie van Antony and the Johnsons…’ De naam Antony. Op deze plek. Op deze dag. Toeval? Als ik dit aan het eind van het gesprek benoem, komt er een ander verhaal op de proppen. ‘In mijn werk zoek ik naar overblijfselen van wilde bossen in Nederland. Onlangs was ik op een natuurbegraafplaats aan het eikels rapen. Plotseling stond ik oog in het oog met het graf van onze voormalige buren. Ik had geen notie dat ze hier begraven lagen.’

Toeval

Toeval. Bestaat het of toch niet? De gebeurtenissen op deze dag laten mij niet los. Als ik de volgende dag wakker word door de wekkerradio, zijn de eerste zinnen die ik van de presentatrice hoor. ‘Toen ik gisteren na de uitzending naar huis reed en het op NPO radio 1 ging over toeval…’ Toeval? Ik zoek het gesprek op en beland in een gesprek met filosoof Jeroen Hopster, die het boek ‘Toeval’ schreef en stelt dat toeval vaker voorkomt dan we denken en dat we het in ons voordeel moeten gebruiken. ‘Net als we bij tennis het toestaan dat de bal het net kan raken en hij vlak achter het net op de grond ploft. Zo zouden we het toeval ook meer bij het opstellen van regels, toe kunnen laten.’ Grip Bij het gesprek is ook denker des vaderlands, Marjan Slob, aangeschoven. Zij stelt: ‘Als mensen toeval benoemen, zeggen ze iets over wat ze niet hadden verwacht, maar wat wel opmerkelijk is voor ze. Het zegt iets over hoe jij betekenis geeft aan het leven en probeert grip te krijgen op de wereld om je heen.’ Als ik erover nadenk, kom ik tot de conclusie dat deze toevallige verbindingen mij troosten in deze troosteloze tijden.

P.S. Ben je ook op zoek naar toevallige verbindingen? Zoek gerust contact met de redactie@geertekerk.nl van de Geertebrief. Ze kunnen nog ondersteuning gebruiken.