Vakantieboeken

Zoals gebruikelijk ging ook deze zomer een forse stapel boeken met ons op vakantie. Boeken die al een tijdje op de “te lezen” stapel lagen. Maar ook boeken die kort voor vertrek mee werden genomen uit de bibliotheek. Kortom een stapel van-alles-wat. Gedurende de vakantie bleek dat tussen deze random gekozen boeken toch een soort van samenhang bestond. Het nieuwste boek van Karen Armstrong “Heilige natuur” bleek niet de makkelijkste vakantiekost, maar haar boodschap bleef wel hangen. Wij moeten ophouden natuur te bejegenen als bron van grondstoffen voor onze behoeften. Wij zijn onderdeel van de natuur en hebben natuur nodig voor ons welbevinden.

Hetzelfde maar dan anders

Een ander boek op de stapel, “Wilde Stilte” van Raynor Winn, sloot hier onverwacht goed op aan. Dit autobiografisch boek gaat over houvast die de natuur biedt. Hoewel dit niet letterlijk wordt uitgesproken, blijkt het wel uit het verhaal. Na de nodige tegenslag proberen Raynor en haar man hun leven weer op te bouwen. Dat is lang niet makkelijk. Als thuis de muren op haar af komen, vindt Raynor rust op een bankje langs de ruige kust van Cornwall. Ze zit daar vaak. Een vriendin noemt het daarom Raynors “dunne plek”; een plek waar je voelt dat hemel en aarde elkaar raken. Een ‘thin place” naar Keltische traditie. Persoonlijk vind ik dit een prachtig beeld.

Spirituele kracht

Twee boeken waarin natuur centraal staat. De één wetenschappelijk onderbouwd, de ander uit het leven gegrepen. Niet geheel vergelijkbaar, maar in essentie met dezelfde boodschap. Echt onderdeel zijn van onze natuurlijke omgeving, biedt (spirituele) kracht.