De kunst van het klungelen
Geschreven door Marthe de Vries
Spaarne
Sinds een half jaar zijn mijn man en ik aan een nieuw avontuur begonnen. Wij zijn gaan roeien. Wij houden allebei van het water, hebben het Spaarne om de hoek en de roeivereniging op vijf minuten fietsen. Wij zijn het ook gaan doen om samen te kunnen sporten en omdat je het tot op hoge leeftijd kan blijven doen.
En het is inderdaad geweldig: niets is mooier dan op zo’n strakke, frisse herfstochtend over het Spaarne langs de weilanden te glijden. Een beetje grondmist, de bronsgroene bomen van Heemstede in de achtergrond. Alles waar je je druk over maakt is even heel erg ver weg.
Nieuwe tak van sport
De meest verrassende component is echter de worsteling om een geheel nieuwe tak van sport onder de knie te krijgen. Roeien is een delicaat evenwicht van balans en kracht, van techniek en spieren. Het is al een hele kunst om normaal in die boot te blijven. En nu zitten wij nog maar in de stabiele beginnersboten! Vervolgens moet je de slag onder de knie krijgen. Roeien is een heel technisch en je moet op alles tegelijk letten: je handen, de riemen, je houding, het heen en weer rijden op het bankje.
Geklungel
Ik heb wat af geklungeld de afgelopen maanden en ben er, zo te merken, ook nog lang niet mee klaar. Zelfs de meest ervaren roeiers maken nog wel eens een misser: een onhandige instap, waardoor iemand kopje onder gaat. Een misslag, waardoor de riem onder water snoekt. Op onze les is iedereen aan het worstelen. Soms heb je het idee dat je de volgende week met gemak je diploma kan halen, de volgende keer ben je moedeloos omdat je weer alles verkeerd doet.
Dit collectieve prutsen is een verademing in een wereld waar veel draait om perfectie. Het geklungel hoort erbij en het grappige is, dat het de omgang met elkaar enorm vergemakkelijkt. Je hoeft de schijn niet op te houden, dat je het allemaal in de hand hebt. We hebben binnen de kortste keren met allerlei mensen contact. Vanzelfsprekend wordt er geholpen als iemand worstelt om een boot binnen te krijgen. Een mooie aanleg wordt ook door anderen gewaardeerd.
Verbroedering en verbinding
Het is een besef van feilbaarheid, dat niet klein maakt, maar dat juist verbroedert en verbindt. Dit besef zou ook wel eens heel heilzaam kunnen zijn in onze samenleving: in plaats van voortdurend elkaar de maat te nemen, meer ruimte om te leren en te klungelen.
