15 april 2020

Het is maar wat je erin ziet!

Geschreven door Florus Kruyne
Inspiratie Krzysztof Niewolny via Pixabay Het is maar wat je erin ziet!

Het werd ’t laatste gesprek. Haar man, het was haar tweede, was eergisteren overleden. Zij zelf zou twee dagen later overlijden. De dood gaat rond in het ziekenhuis, altijd al, maar nu vaker.

Ze had haar geloof verloren. Maar, zei ze, misschien is er wel meer tussen hemel en aarde. Vlak na de dood van haar eerste man, was er een paar keer, op onverwachte momenten en onwaarschijnlijke plekken, een libelle opgedoken. Elke keer had ze zich erover verwonderd. Ze zei er meteen achteraan, nuchter als ze was: ‘ja, het is maar wat je erin ziet’.

Subtiel signaal

Ze had er een subtiel signaal in gezien uit de andere wereld, met een boodschap, een troost. Eens trof ze een libelle binnen die tevergeefs via het raam naar buiten wilde. Ze had tegen hem gesproken en heel voorzichtig haar handen om hem heen gelegd om hem niet te beschadigen. Ze had hem in de buitenlucht vrijgelaten. Zouden zij en haar man nu zelf, als libelle’s de vrije ruimte zijn binnengegaan?

Met één van haar kinderen volgde nog een gesprek. En ook de libelle kwam ter sprake. Ja, ze was erbij geweest toen haar moeder de libelle had toegesproken en behoedzaam had bevrijd. Het had haar ontroerd.

Teer leven

En, moest ik zeggen, het zou me niet verbazen als op een goede dag er ook voor jou een libelle opduikt. Maar zoek hem niet. Hij komt als je hem het minst verwacht. Zoiets overkomt je.

Teer is ook ons leven, net zo breekbaar als de vleugels en het lijfje van een libelle. Dat beseffen we misschien nu iets vaker. En het leven is ook wonderbaarlijk, een mysterie. Laten we het waarderen en eerbiedigen, élk leven, elke dag opnieuw.

Over Florus Kruyne

Florus Kruyne

Florus Kruyne is emeritus-predikant bij de Remonstranten. Voorheen was hij predikant van de Geertekerk, Remonstrantse gemeente in Utrecht.

Gerelateerd