Onverwachte combinaties ingeblazen door de Geest

Met Pinksteren in het vooruitzicht denk ik dit jaar aan onverwachte ontmoetingen en combinaties in ons leven. En hoe we gezamenlijk geïnspireerd worden en kostbaar leven kunnen bewaren.

Onverwachte kennismaking

Mariia van dertig woont een tijdje bij ons in huis. Mariia woont en werkt in Kiev. Ze is geboren in Donetsk, in de Donbas, waar haar familie vandaan komt. Toen Mariia begin april de eerste keer bij ons kwam, had ze een speciaal apparaatje mee om de frequentie en de kracht van onze wifi checken. Ze ging ermee van onze benedenverdieping naar boven. Wij keken elkaar verwonderd aan, geen idee wat te verwachten, maar dit was een onverwachte kennismaking. Later aan tafel vertelde ze dat ze, als human resource manager voor een IT bedrijf in Kiev, verantwoordelijk is voor het plaatsen, opleiden en het welzijn van de werknemers. Tijdens de coronapandemie verzorgde ze met haar afdeling trainingen rondom weerbaarheid. Haar baan is gebleven maar bestaat nu uit het uitzoeken waar iedereen is, of ze veilig zijn, hoe het nú met hun mentale welzijn is. De hele dag is ze, nu online vanuit ons huis, bezig om mensen met elkaar in contact te brengen en verder te helpen. Haar werk geeft haar structuur, houdt haar op de been en geestelijk enigszins stabiel, vertelde ze. Haar man van achtendertig is met haar vader in Kiev en haar moeder en zus zijn in Warschau. Voorheen sprak ze met werknemers van haar bedrijf veel over beter timemanagement: hoe effectiever te werken en hoofd- en bijzaken van elkaar te scheiden. Ze gebruikte vaak de uitspraak: “als niemands leven ervan afhangt, dan kan de vergadering uitgesteld worden”. “Nu”, zei ze me, “werk ik 24/7; alles wat ik nu doe is urgent, er hangen levens vanaf.”

Levensbelang

Enfin, in dit kader heeft ze dus goede wifi nodig. Aan de telefoon had ik haar gezegd dat we in een dorp wonen. Dat had haar ongerust gemaakt: als je in een dorp in Oekraïne woont dan heb je meestal geen of hele slechte kwaliteit wifi. Voor haar is wifi nu dus van levensbelang. Onze puber, die er ongeïnteresseerd en niet bepaald gastvrij bijzat, veerde plotseling op. Ze zag een onverwachte kans: “Nou zie je wel, dat bedoel ik nou, voor mij is wifi ook van levensbelang, en ik zeg jullie al langer: op mijn kamer is er geen sterk signaal”. Ik schaamde me. Maar onze gast moest hard lachen en zei: “Typical”. Door het onverwachte bondgenootschap tussen de puber, onze ontheemde gast en de wifi, konden we allemaal ontspannen. Ieder vanuit de eigen wereld en in de eigen taal. De volgende dag installeerde een monteur twee wifi boosters als versterking van ons eigen digitale netwerk. Mijn dochter appte naar haar uitwonende zussen: “Eindelijk behoorlijke wifi in dit huis!”

Achter boom of scherm

Mariia vertelde dat ze vanuit haar bedrijf online lezingen gaat organiseren met Oekraïense auteurs over boeken, of iemand die een mooie inleiding wil geven over een Oekraïense film. De collega’s kunnen vanuit hun verschillende locaties door Europa heen inloggen en meedoen vanachter het eigen scherm.

Ik moest denken aan een verhaal dat ik tijdens een contactledenavond in de Geertekerk deelde. Mijn grootmoeder zat met haar vriendin Gerda in zes verschillende jappenkampen. De vrouwen organiseerden onderlinge kerkdiensten en lezingen. ‘Je stompt anders zo af, hè’, las ik terug in een van de dagboeken uit die tijd.

De vrouwen in de jappenkampen mochten niet samenkomen, want samenscholen was immers verboden. Hun lezingen hielden ze tóch, ieder vanachter een eigen boom. Vóór corona vond ik dat een onwerkelijk verhaal. Maar tijdens de strengste lockdowns zochten wij elkaar op, ieder achter het eigen scherm en toch zoveel mogelijk samen. En nu organiseert Mariia lezingen voor de ver van elkaar verspreide collegae in nood: “To take care of our culture, to take care of our soul(s)”, vertelde ze.

En zo daalt de Geest neer en vertaalt zich door de talen van generaties en situaties heen. Al is het van achter een eigen boom of scherm. De bewogenheid en geestkracht van deze vrouwen ontroeren me.

Hoewel ik door de opvoeding heen onze wifi hier thuis vaker als een vloek heb ervaren is het nu in onze huidige samenstelling een zegen. Zo kan de Geest blijven waaien in alle talen!