Klokkenluiden

In het Nederlands Dagblad las ik onderstaand bericht:

‘MANDALAY (ANP) – Een rechter in Myanmar heeft de Nederlander Klaas Haytema uit Wons (Friesland) donderdag tot een gevangenisstraf en een boete veroordeeld wegens belediging van het boeddhistisch geloof. Haytema had naast zijn hostel de stekker uit een versterker getrokken, niet wetende dat het kabaal dat hem stoorde een boeddhistische preek was.
Het ministerie van Buitenlandse Zaken zegt dat de man een gevangenisstraf van drie maanden opgelegd heeft gekregen en dat hij een boete van 105 dollar moet betalen. Deze is volgens het ministerie al voldaan. Hij heeft inmiddels dertien dagen vastgezeten. Deze periode gaat van zijn straf af. De man heeft na zijn actie excuses aangeboden. Bij de zitting was een medewerker van de ambassade aanwezig.’

Je hoort wel eens dat het boeddhisme in vergelijking met andere godsdiensten, zoals het christendom en de islam zo vreedzaam is. En misschien is dat in grote lijnen waar. Maar in Myanmar, het vroegere Birma, word je blijkbaar gestraft als je geen zin hebt om naar een boeddhistische preek te luisteren. Ik vind dat nogal repressief en al helemaal als je leest dat de veroordeelde man op zijn hotelkamer alleen maar een stekker uit de versterker trok, zich blijkbaar van geen kwaad bewust. Ik vraag me trouwens af welke ‘klokkenluider’ hem verlinkt heeft. Staan hotelmedewerkers daar aan deuren te luisteren of gasten de preek niet afbreken?

In Nederland gebeurt het omgekeerde: nog maar kort geleden werd een Tilburgse pastoor voor de rechter gesleept die ’s zondags te vroeg de klokken luidde naar de zin van omwonenden. In 2011 besloot de Raad van State, de hoogste bestuursrechter in ons land, dat hij de kerkklok van de Margarita Mariakerk niet voor halfacht ’s ochtends mocht luiden.

Gelukkig heb ik geen kerkklok nodig om op zondag naar een preek van Florus, Alleke of Pieter te luisteren. Half elf vind ik een erg christelijk tijdstip. En gelukkig krijg ik ook geen drie maanden celstraf, als ik een keertje wegblijf.