Vrolijk groen

Dankzij mijn zoon en schoondochter die beiden grondig nadenken en publiceren over klimaat(acties) leef ik ook steeds bewuster ‘groen’. Dat valt nog niet mee, merk ik. De schier eindeloze berichten over wat ons allemaal niet lukt op het gebied van het tegenhouden van de opwarming van de aarde maken het lastig om hoop te houden.

Daarom ben ik dol op mensen die vrolijk groen leven en de moed niet opgeven. Het groene weekend, georganiseerd door onze diaconie was een gelegenheid om die mensen en hun initiatieven in en om Utrecht te ontdekken. Ik sprak o.a. met ambtenaren van de gemeente Utrecht die zich bezighouden met het initiatievenfonds. Zij wezen me op de mogelijkheid van hulp bij het aanleggen van geveltuinen op de stoep van appartementencomplexen zoals dat van mij. Meer groen in de buurt, gevels die koeler blijven dankzij het groen en leuke gezamenlijke actie voor volwassenen en kinderen.

Zo kwam het dat ik bij al mijn buren langs ging om te vragen of ze een geveltuin zagen zitten. Gelukkig had ik foto’s van een geveltuin, want in de werelddelen waar veel buurtgenoten vandaan komen, is het een onbekend concept en wat in de vrede is het Engelse woord voor ‘geveltuin’?

De buurt bleek enthousiast en ik leerde meer buren kennen. Inmiddels is de aanvraag de deur uit voor onze enorm lange geveltuin. We hopen dat de gemeente helpt bij de grote hoeveelheid potgrond die we nodig hebben en bij het nadenken over de beplanting. Maar verder kunnen we veel zelf, staan de kinderen al enthousiast klaar met schepjes en gieters en gaan we er iets moois van maken. Leve de diaconie!