Verdraagzaamheid

Minderheidsmening

Publicist Stephan Sanders schreef deze week in de Volkskrant over Zwarte Piet en Dokkum. Zijn eerste gedachte was: wat een gedoe om helemaal naar Dokkum te gaan om daar te protesteren tegen Zwarte Piet. De discussie speelt daar blijkbaar niet, laat die mensen toch. Maar hij veranderde van gedachte: het gaat er niet om dat Dokkum een witte of roetveeg Piet krijgt opgedrongen, als de meeste Dokkumers dat niet willen. Het gaat erom dat een mening – waarschijnlijk een minderheidsmening – niet gehoord mag worden.

Ik moest hieraan denken omdat het zo herkenbaar is: we houden zo graag vast aan onze eigen uitgangspositie, onze bewondering of juist onze irritatie. Niemand gaat neutraal een conflict of meningsverschil in. Eigenlijk zou je een conflict moeten analyseren: wat ontdek je bij jezelf en wat bij de ander? Vanuit welke waarheid denkt een ieder? Dit heb ik niet zelf bedacht, maar werd op 17 september in het Geertecafé naar voren gebracht door Cinta Depondt, programmaleider bij PAX.

Geweldloze communicatie

Het gaat dus eigenlijk over geweldloze communicatie. Afgelopen woensdag vond in de Geertekerk weer de halfjaarlijkse ontmoeting plaats tussen de mensen van de Omar al Farouq moskee uit Utrecht Overvecht en belangstellenden uit de Geertekerk en daarbuiten. Arie Nico Verheul leidde de avond in door te vertellen over zijn bezoek aan de Iraakse stad Kirkuk en hoe het hem opviel dat christenen, moslims, yezidi’s, koerden etc. waar mogelijk met elkaar samenwerkten onder zware (oorlogs)omstandigheden en onder dreiging van IS.

Empowerment

Hoe gaan we in Nederland eigenlijk met elkaar om? Wat betekent democratie? De meerderheid plus één of rekening houden met minderheden? En gaan we goed met minderheden om? Aan diverse tafels bespraken ongeveer 25 aanwezigen deze vragen met elkaar. Aan de tafel waar ik zat, viel onder andere het woord ‘empowerment’: het delen van macht en/of het andere mensen en groepen in staat stellen zelf problemen op te lossen, bijvoorbeeld door zeggenschap te geven over hun eigen situatie. Twee jonge mensen, misschien niet toevallig afkomstig uit het buitenland, vertelden over een hoopvol proces in Overvecht, waar dit gewoon gebeurt en mensen de handen ineen slaan.

Een fijne avond, met vertrouwde én met nieuwe gezichten. Gericht op dialoog, zoals de bedoeling is. Weten, luisteren, onderzoeken, niet oordelen. Nu in de Geertekerk, in het voorjaar van 2018 weer in de moskee.