Mijmeren

Graag vraag ik uw aandacht voor een woord dat een beetje in de vergetelheid dreigt te raken. Het komt in de verdrukking. Het wordt overrompeld door de doelmatigheid en de snelheid, de hoofdkenmerken van de huidige tijd. Helaas. Er gaat namelijk veel kostbare tijd verloren op deze manier, de tijd om te mijmeren.

Het woordje alleen al te proeven! Mij-meren: ik mag even helemaal bij mij-zelf zijn. Ik hoef even niet te ‘jou’-eren. Mijmeren is een woord dat een licht walstempo in zich bergt. Let maar op de klemtoon: één-twee-drie, mij-me-ren. Gewoon een ontspannen dansje met je eigen gedachten.

De korte dagen – nu – geven er ook aanleiding toe. Het begint al vroeg te schemeren en dat is tijd bij uitstek om te mijmeren. Nog even niet meteen het licht aan en de gordijnen dicht, maar nog even de tijd nemen om de dag uitgeleide te doen en de avond in te gaan. Mijmeren en schemeren gaan heel goed samen.

Mijmeren: deinen op de golven van je gedachten

Volgens Van Dales Etymologische Woordenboek is het een woord met wortels in vele oude culturen. Het is onder andere verwant aan memory geheugen, het Armeense mormok zorg, en het Griekse mermeros waar men aan blijft denken.

Mijmeren is in eerste instantie niet iets wat ik actief ga zitten doen. Het overkomt me eerder. Bijvoorbeeld als ik de krant zit te lezen en de hond op schoot wil. Dan kan ik niet meer lezen en dan zitten we samen naar buiten te kijken. Al gauw gaan mijn gedachten dwalen. Ook achter het stuur op een lange autorit kan ik heel goed in gemijmer vervallen. Daar is deze blog uit ontstaan. Op weg van Houten naar Bredevoort.

Ik durf er iets op te verwedden dat er bij een mijmeraar aparte hersengolven gemeten kunnen worden. Als je mij zo’n elektroden badmuts op zou zetten en mij aan een computer zou koppelen, dan zie je vast hele relaxte, langzame kabbel golven. En als je goed kijkt dan zie je mij daar op dobberen.

Mijmeren: even niets doen met wat tevoorschijn komt

Het heerlijke van mijmeren is dat niets hoeft en alles mag, nou bijna alles. Als je jezelf betrapt op het  maken van boodschappenlijstjes en je de onweerstaanbare neiging hebt om overeind te vliegen om pen en papier te pakken, dan verdwijnt de magie van het mijmeren. Je kunt jezelf nog redden door jezelf eraan te herinneren dat je even niets hoefde, weet je nog?

Andersom mag wel: je gedachten laten afdwalen bij het boodschappenlijstje en je overgeven aan wat ontspannen gemijmer. Mijmeren is ideaal voor wie niet zoveel met mediteren heeft.

Een gewiekste mijmeraar kan zelfs bewust even tijd maken om te mijmeren. Men neme een gemakkelijke stoel, een warme kruik (mag ook een kat of hond zijn) en men werpe de mobiele telefoon verre van zich (mijmeren en appen gaat niet samen). Je zet je brilletje af, de blik zachtaardig op oneindig, voorhoofd ontspannen, kaak ontspannen, schoudertjes los….en mijmeren maar. Oh, en als je het fijn vindt: er mag best een borreltje of een sigaartje bij.

Het leuke is dat je dan van alles en nog wat kan invallen. En nog fijner is dat je er op dat moment helemaal niets mee hoeft te doen. Het is immers maar mijmeren, toch?

Ik zal niet gaan adverteren dat mijmeren een efficiënte manier is om met je tijd om te gaan. Dan wordt het allemaal weer zo doelbewust. Maar stiekem denk ik het wel: mijmeren is ontzettend belangrijk.