Kwetsbaar verlangen

Thomas Merton, die leefde van 1915 tot 1968, was een monnik, theoloog, vredesactivist en een bekende mysticus. In zijn leven was hij steeds op zoek naar verbinding tussen verschillende religies en benadrukte hij hoe belangrijk het contemplatieve gebed is. Hij was ervan overtuigd dat juist in het onbekende, in het mysterie van God, de waarde van het leven te vinden is. Iets kostbaars, middenin de onzekerheid. Zijn bekendste tekst is het gebed ‘Heer mijn God, ik weet niet waar ik heen ga’. De volledige tekst staat hieronder.

Druk op zoek naar richting

De eerste keer dat ik dit gebed van Merton las, was een aantal jaar geleden in het Dominicanenklooster in Huissen. Ik was daar om een paar dagen stil te zijn, te lezen en om opnieuw tot mezelf te komen. Toen ik na het ochtendgebed op mijn kleine klooster-kamertje de tekst van Merton las, raakte het me diep en sprongen de tranen in m’n ogen. Tijdens die stilte-dagen was ik druk op zoek naar richting voor mijn leven. Ik zocht naar houvast: ‘wat is het doel van mijn leven? Waar ben ik goed in? Wat vind ik leuk?’ En precies toen ik het nodig had, was daar deze tekst: een gebed dat spreekt over overgave, loslaten, volgen, vragen, vertrouwen en verlangen.

Loslaten

En op dat moment drong het tot me door: het kwetsbare verlangen is genoeg. Ik hoef mezelf niet beter, groter of ‘heiliger’ voor te doen. Ik mag erkennen dat ik onzeker ben over mezelf en de weg die ik mag volgen. Het is blijkbaar oké om niet te weten waar de reis eindigen zal – daar heb ik geen controle over. Ook in zo’n rare corona-tijd als nu is het kwetsbaar verlangen genoeg. In kwetsbaarheid sta ik open voor inspiratie en leiding van God. In dit kwetsbare verlangen naar het hogere mag ik leren om te vertrouwen: vertrouwen op de Almachtige die weet wat ‘goed’ is, voor de wereld én voor mij.

Gebed van Merton

Heer mijn God
Ik weet niet waar ik heen ga.
Ik ken de weg niet die voor me ligt.
Ik kan niet met zekerheid zeggen
waar hij zal eindigen.

Ook ken ik mezelf niet echt,
en als ik denk dat ik Uw wil volg,
dan betekent dit nog niet
dat ik dat ook werkelijk doe.

Maar ik geloof dat het verlangen om U te behagen
U in feite ook behaagt.
En ik hoop in dat verlangen te leven
bij alles wat ik doe.
Ik hoop nooit iets te doen zonder dat verlangen.

Als ik dit doe dan weet ik
dat U mij zult leiden langs het rechte pad,
hoewel ik er misschien niets van begrijp.

Daarom zal ik altijd op U vertrouwen,
ook al lijk ik verloren en in de schaduw van de dood.
Ik zal niet bang zijn

want U bent steeds bij mij,
en U zult mij nooit aan mijn lot overlaten
om mijn gevaren alleen te doorstaan.

Thomas Merton 
Uit: Overdenkingen in Eenzaamheid