Goede Herder

Verdwaald schaap

Vroeger heb ik heel wat versies van ‘de Goede Herder’ te verwerken gekregen. Juist daarom vond en vind ik het leuk om het verhaal af en toe nog eens te lezen en te bedenken wat ik er nu van vind.

Voor wie het verhaal niet kent: het is een gelijkenis van Jezus, waarin hij vertelt over een herder die 100 schapen heeft en 99 schapen achterlaat om 1 verdwaald schaap te gaan zoeken. De herder is reuze blij als hij dat schaap vindt (zie Lukas 15).

Kinderliedje

In het kinderliedje dat wij leerden bij het verhaal was het schaap een lammetje geworden. Waren er bloemetjes en vogels en leek het dwalen heel gezellig tot het donker werd, winderig en koud. Maar gelukkig: daar, uit het donker, verscheen de herder! De uitleg van deze gelijkenis was dat je maar beter een verdwaald lam kunt zijn dan een schaap en dat Jezus altijd goed voor je zorgt. Of zoiets.

foto door Ineke

Bij latere lezingen, preken en gesprekken leerde ik dat je ook een politiek-maatschappelijke discussie kunt voeren met dit verhaal in de hand. De vraag is dan wie er vandaag de dag eigenlijk ‘verdwaalde schapen’ moet gaan zoeken en vinden. Al die mensen die het in onze samenleving niet redden, wie zorgt daar voor? De overheid? U en ik? Sommigen zeggen: de overheid is er voor de 99 en het particulier initiatief voor de rest. Anderen zeggen: die 99 redden het wel zonder al te veel bemoeienis van de overheid. De overheid is er voor mensen die het zonder hulp niet redden in het leven. Kun je lang over praten.

Naastenliefde

Tegenwoordig let ik op mensen die goed doen. De vaak jonge mensen die daklozen geld geven, een broodje met ze delen, streng zijn (‘nee, ik koop geen bier voor je, maar wil je eten?’), een straatkrant kopen, dronken types overeind helpen of juist toedekken voor de nacht. Ik verbaas me vaak over de oplettendheid, over de naastenliefde, over de mensen die iets over hebben voor de verdwaalden in onze samenleving. Er zijn vast vele instanties die achter de schermen van alles doen voor deze groep. Wat zichtbaar gebeurt, zomaar op straat bij mij om de hoek, dat geeft mij hoop en vertrouwen. En dan denk ik: o ja, Goede Herderinnen en Herders.