Beton

Verleden jaar kocht ik twee betonwerken, kunstwerken van in een mal gegoten beton, een paar cm dik, met daarop dezelfde betonnen platen getekend. Zwevend beton, leek het wel. En dat zette je als kijker gelijk op een ander been. Waar kijk je naar? Zwaar beton, zwevend beton, wat is werkelijk. Ik kocht de twee werken ieder bestaande uit vier panelen voor mijn nieuwe appartement. Ik vond ze prachtig en ze zetten me aan tot nadenken. Vervolgens gingen ze in de opslag. Een cadeautje voor later. Voor in dat nieuwe moderne appartementencomplex, de woongroep in Zeist. Symbolisch, hedendaagse kunst in een hedendaags gebouw, waarin beton kon zweven. Zoals we met elkaar stapten in een nieuwe vorm van wonen, waar ook daarin zelfs beton misschien kon zweven.

Gebroken

De verhuizing verliep voorspoedig, totdat één van de verhuizers bedremmeld meldde dat de betonwerken waren gevallen en gebroken. Dat kwam hard aan, ik had ze al zo vaak zien hangen. In stukken, leken het brokken puin. De verhuizers konden bij het zicht ervan de betekenis niet goed vatten. Dat was niet zo gek, ik zag de herinnering, zij wat puin voor de vuilcontainer. Gelukkig heeft de verzekering van het verhuisbedrijf het aankoopbedrag vergoed. Daarmee ben ik teruggegaan naar de kunstenaar om twee nieuwe werken uit te zoeken. Twee prachtige werken trof ik aan, werken met een hele andere dynamiek. Gegoten beton met daarin papier, met weer dezelfde balans van zacht en hard, licht en zwaar, maar nu veel dynamischer.

Lijmen

De kunstenaar stelde voor de gebroken werken te lijmen. Dat is gebeurd. Daardoor zijn het andere werken geworden met breuklijnen in het zwevende beton. Dat leidt weer tot andere overpeinzingen. De vier werken komen te hangen boven de eettafel. Abstract, ze zijn wie ze zijn en ook symbolisch. Voor mij symboliseren ze ook ons nieuwe samenwonen. Kwetsbaar, stevig, avontuurlijk en verrassend. Met breuklijnen, die er ook toe blijken te doen. Samen met mijn betonwerken heb ik zin in deze nieuwe vorm van samenwonen met nog 33 andere mensen.