13 december 2019

Voorbereidend breien

Geschreven door Marie Anne Dekker
Inspiratie Foundry Co via Pixabay Voorbereidend breien

Voorbereiden. Wanneer leer je dat eigenlijk – je voorbereiden op iets? Vooruitkijken en alvast iets doen of regelen zodat je, als ’t eenmaal zover is, ten volle kunt genieten. Of: ingeval van een operatie of het sterven, niet verlamd te zijn van angst. Om er helemaal bij te zijn, in het nu.

Wanneer begin je dat te leren, je ergens op voorbereiden, leer je dat als kind al? En leer je dan ook gaandeweg wáár je je allemaal op kunt voorbereiden en hóe je dat doet? En van wie en waar leer je je voorbereiden?

Afgelopen vrijdag werd ik geraakt door het ‘voorbereiden’ van een buurjongen (8 jr.): hij stond bij mij voor de deur, z’n vader ernaast met een breiboek voor kinderen in z’n hand. De buurjongen had breipennen en een grote bol felgekleurde wol onder z’n arm. “Wil je me leren breien?” Z’n vader legde uit dat ’t met het boek niet lukte: “Dat boek klopt niet!” Buurjongen kwam binnen en plofte verwachtingsvol op de bank neer. “Weet je waaróm ik wil leren breien?”, vroeg hij. “Omdat ze dat op mijn nieuwe school doen en ik ga daar maandag oefenen en dan wil ik óók kunnen breien.” Vastberaden ging hij aan ’t werk en een half uurtje later had hij al twee naalden gebreid! Zo bereidde deze jongen zich voor op de kennismaking met een nieuwe school. Om beslagen ten ijs te komen en helemaal te kunnen genieten van die eerste dag.

Voorbereiden zonder garantie voor een perfect resultaat

Zo kwam ik na te denken over ‘voorbereiden’ – en dat kunnen we dus als kind al! Vooruitzien, om niet (onaangenaam) verrast te worden, om ergens ‘klaar’ voor te zijn. Het woordenboek zegt “door het nodige te doen.” Zoals de buurjongen, in plaats van zich zorgen te maken over zijn niet-kunnen-breien, zich vol goede moed op het nodige toelegde namelijk zo snel mogelijk leren breien.

Ik denk dat je gedurende je leven blijft leren hoe en waarop je je zou moeten, kunnen of willen voorbereiden. Een examen, een sollicitatiegesprek, een reis, een kind, een onderzoek of operatie, de dood. En steeds lijkt ‘voorbereiden’ actief en positief in plaats van je zorgen maken en je afwenden. Hoewel ook een goede voorbereiding geen enkele garantie geeft voor een perfect resultaat. Zelfs als je je hebt voorbereid, heb je de dingen niet in de hand… (Thuis gleed het breiwerk er nog wel drie keer helemaal af…)

In de kerk voorbereiden: Advent – op weg naar Kerstmis.

Wat is ‘het nodige om te doen’, wat zou ik willen doen om er klaar voor te zijn?

Gerelateerd